| Puppy foto's van het Z-nest | |||||||||||||
|
De eerste 5 weken en een paar dagen Jongens jullie geloven het niet, maar wij zijn weer heel druk geweest met verhuizen. Nu moesten we weer ons boeltje pakken en van de woonkamer naar de keuken verhuizen. Volgens de baasjes was dat goed voor ons omdat we dan meer ruimte kregen en dichter bij buiten waren. Wat ze met dat buiten bedoelden wisten we niet, maar daar kwamen we vlug achter. Daar was zo'n groot doorzichtig ding met zo'n waaiend doorzichtig doekje voor en daar moesten wij dus doorheen om buiten te komen. We wisten echt niet wat dat was. Nu weten we inmiddels wat het allemaal is, namelijk een deur met raam en een heel chique gezegd "een in between". Deze in huppeldepup gebruiken ze als vliegengordijn om zoals het woord het al zegt die vervelende vliegen buiten te houden. Dat zijn toch vervelende krengen. Die gaan altijd op je zitten als je net lekker ligt te slapen en als je niet oppast steken die krengen ook nog. Onze grote half broer Waylon maakt soms de gekste sprongen om zo'n kreng te vangen en we moeten eerlijk bekennnen, hij kan er wat van. Als er een voorbij vliegt kijkt hij met van die kleine oogjes en hap en weg is dat zwarte monster. Maar nu even terug naar ons verhaal. Dat buiten, dat is ook erg leuk. Daar ligt een grasmat, zo'n groen ding dat best wel lekker aanvoelt aan onze tere voetjes. Het is de bedoeling dat wij op dat groene ding onze plasjes en poepjes doen en ook dat lukt ons heel goed. Zodra wij iets laten vallen, loopt de baas er al met de poepschep en ruimt alles netjes op. Dit doet hij zodat wij dan lekker verder kunnen spelen op dat groene ding. Toen we eenmaal gewend waren aan dat buiten, kregen we ook buitenspeelgoed. Eerst kwam er een rood gevaarte naar buiten, tunnel noemen ze het. Met die tunnel kun je alle kanten uit. Je kunt er tegenaan lopen, er in kijken, in liggen, in bijten, in slapen, mee rollen en sommige van ons doen er wel eens heel stiekem een poepje in. Wel als de baasjes het niet zien, want we geloven dat dit niet de bedoeling is, maar wat kan het ons schelen we kunnen niet altijd die voorbeeldige puppies zijn. Na die tunnel vlogen er wat doorzichtige dingen op de grond. Ze noemden het lege flesjes. Daar mochten we dus ook meespelen, daar kun je mee voetballen, in bijten, overal doorheen rollen en nog veel meer van dat. En als we ons effe vervelen dan halen we gewoon wat knuffels naar buiten, die hoeven wij na het spelen toch niet op te ruimen, daar hebben wij ons personeel voor. Van de week was het echter een dag heel raar buiten. Er was constant iemand de waterbak aan het leeg gooien. Achteraf hoorden wij, dat dat regen was. Nou dat was aanvankelijk niet ons ding. Je kreeg er van die natte pootjes van en ook de rest werd nat. Eenmaal onder het afdak ging het goed en konden we weer lekker los gaan. Als we uitgespeeld waren gingen we weer naar binnen en daar kropen we dan lekker dicht tegen elkaar aan, want van dat nat kreeg je het toch een beetje koud. Dan maar liever zoals afgelopen zondag. Toen was het warm, jongens, we hebben de hele dag maar gelegen. Geen van ons had zin om zich moe te maken, zelfs om te eten waren wij te moe. Tegen de avond toen het iets minder warm werd kwamen wij tot leven, zeer tot ongenoegen van de baasjes. Die hadden namelijk gedacht dat ze konden genieten van een rustige avond. Lekker niet dus. We hebben het behoorlijk laat gemaakt en lieten ons niet invangen. Als ze er een paar binnen hadden en naar buiten kwamen om er weer een paar te pakken, glipten de binnen liggers er weer langs. Dit was trouwens ook een heel leuk spelletje. |
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
|
De eerste 4 weken Vandaag zijn we 4 weken oud en onze neefjes en nichtjes zijn afgelopen donderdag geariveerd. Wij hebben er niet veel van meegekregen want als wij moeten slapen dan doen wij dat natuurlijk ook en trouwens wij laten ons niet van ons wijsje brengen. Wij weten wat we willen. Met onze mams gaat het nu gelukkig weer beter. Dat gekke t-shirt is uit en we mogen weer overal drinken. We hoeven niet meer bang te zijn dat we haar pijn doen. Maar wat is onze mams een slimme setter. Jullie weten dat we met z'n tienen zijn en dat is toch aardig wat poetswerk voor haar en om met ons te spelen heeft ze dan ook niet altijd tijd. Nu heeft onze mams twee stagaires aangenomen die haar helpen bij al het werk. Onze half zus Maeve, die helpt mams constant met poetsen en met het schoonmaken van ons als we gegeten hebben. Want ondanks dat we nu goed lopen en op onze pootjes kunnen staan, zijn er nog altijd van de figuurtjes die door de etensbak gaan en dan plakken ze van onder tot boven en dan komt stagaire Maeve om alles te poetsen. Als tweede stagair heeft ze onze halfbroer Waylon in dienst genoemen. Die is meer van het spelen en mee opvoeden en die heeft dus deze stage plek gekregen, die hij overigens voortreffelijk uitvoert. Elke dag komt onze grote halfbroer bij ons liggen. De ene keer vertelt hij ons een verhaaltje, de andere keer knuffelt hij met ons en de volgende keer speelt hij met ons. We leren ontzettend veel van hem, waar wij als pups heel blij mee zijn. Alleen horen we de baasjes geregeld roepen "Waylon leer die pups niet zoveel onzin", wat ze daar precies mee bedoelen weten we niet, maar we vermoeden dat het iets me onze knuffels te maken heeft. Elke keer als Maeve en Waylon bij ons gewerkt hebben gaan ze natuurlijk zelf ook nog even spelen en wat is er dan fijner om een knuffel bij ons te lenen. Nou wij pups hebben daar geen probleem mee, we hebben zoveel, maar ons vrouwtje vindt het nooit leuk. Zij moet dan weer alles inzamelen en terug brengen. Het ligt er nog niet of daar komen ze weer. Die twee maken er een prachtig spelletje van, iets dat we voor later moeten onthouden, want geloof maar dat wij dat ook gaan doen, wat is er nu leuker om het vrouwtje en het baasje te laten rennen...................... wij weten niks, jullie misschien? Van de week zijn we ook de eerste keer bij de pedicure geweest, onze nageltjes moesten korter, want mams kreeg overal rode streepjes en volgens het vrouwtje was dat pijnlijk. Baasje had er niet zo'n haast mee, maar vrouwtje hield vol en zodoende kwamen wij bij de pedicure terecht. Na onze nagelbehandeling kregen we een tabletje langs onze strot af geduwt. Het smaakte nergens naar en wij zagen er dan ook het nut niet van in en probeerden collectief het weer uit te spuwen of in elk geval niet door te slikken. Helaas bleven de baasjes volhouden waardoor we ons uiteindelijk toch gewonnen moesten geven. Dit pilletje was om ons te ontwormen zeiden ze. Of ze nu echt denken dat wij wormen hebben................ echt niet hoor. Zo dat was waren weer onze avonturen van de afgelopen week, hopelijk gaat het volgende week ook zo spannend verder en komen de stagaires weer helpen want dat is dikke pret voor ons. |
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
|
De eerste 10 dagen
De eerste 5 dagen |
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
|
De geboorte Op 6 juni werd Lynn steeds onrustiger en men kon aan haar merken dat de bevalling aanstaande was. Omdat Lynn toch altijd bij ons slaapt, hadden we besloten toch nog een paar uurtjes slaap te pikken. Echt slapen doe je dan toch niet maar nog even rusten gaat wel. Tegen 03.00 uur hoorde ik dat het hijgen af en toe werd onderbroken en dat is meestal een teken dat ze beginnen met persen. Licht aan en ja hoor, Lynn begon met persen. Huub wakker gemaakt en ons verplaatst naar beneden, waar de werpkist staat. Om 04.15 uur was het dan eindelijk zover en mochten we de eerste pup begroeten. Het was een teefje. Daarna zette Lynn de turbo aan en in 2,5 uur tijd werden er 10 pups geboren. Daar we wisten, maar ook konden voelen, dat er nog meer pups in zaten, hebben we rustig afgewacht. De hele tijd door had ze persweeën maar er kwam maar geen pup. Toen er eindelijk na 2 uur een pup kwam bleek deze dood te zijn, net zoals pup 12 en 13. Voor deze arme druifjes had het iets te lang geduurd. Het waren alle drie hele mooie en gave puppies. Die aan het tongetje te zien zuurstofgebrek hadden op hun weg naar buiten. We hebben ze in een handdoek gewikkeld en in een kistje gedaan en in de tuin begraven. Gelukkig heeft Lynn hier niets van meegekregen omdat ze veel te druk was met het verzorgen van haar kroost. | |||||||||||||
|
De dracht Lynn doet het uitstekend. In het veld is ze net zo ondeugend als van te voren. Ze rent van links naar rechts en als ze ook maar iets ruikt gaat ze op verder onderzoek uit. Dit tot leed wezen van Huub, die dan weer op haar moet wachten, omdat madam eerst moet zien wat het is dat ze ruikt. Ze eet voor twee zoals we dat zo mooi zeggen, maar je merkt aan haar dat ze langzaam steeds minder plek in haar buikje krijgt. Vorige week voelden we de pups in haar buikje hevig trappen. Het leek erop of ze aan het voetballen waren. Lynn keek ook heel verbaasd. Nog twee weken dan wordt de kraamkamer in gereedhied gebracht en over exact 3 weken hopen we dat de pups geboren zijn. | |||||||||||||
|
De Echografie Op 6 april 2016 is Marlland Woman In Red roepnaam Lynn gedekt door Vicary's Just Magic roepnaam Magic De eerste weken is het altijd heel erg spannend. Je weet niet of ze heeft opgenomen en je denkt dan tekenen te zien, dat ze drachtig is. Pas zeker weten doe je het bij de echografie. Zodra het eerste plaatje in beeld verschijnt weet je, ze is drachtig. | |||||||||||||
 |
