Puppy foto's van het W-nest
                                                

Foto's van paps en mams
 
   
7 nov. 2013 Vertelden we vorige week dat de dierenarts geweest was, nou afgelopen week
kwam er weer iemand langs en ja hoor, we werden weer om de buurt opgepakt
en kregen een spuit, daar zou volgens het baasje de chip inzitten.
Telkens als ze nu met zo'n ding langs onze nek gaan hoor je het piepen,
net of we muisjes zijn, het moet toch echt niet gekker worden.
Soms horen we het vrouwtje en baasje ook klagen.
Ja geloof het maar, ze klagen over ons.
Wij, de schattige lieve puppies.
Wij die geen vlieg kwaad doen.
Wij, die nooit onzin uithalen.
Wij, die geen rotzooi maken.
Snappen jullie dat nu, wij in elk geval niet.
Wat is er nu mis mee als we het vrouwtje in de benen bijten als
ze staat te koken. Wat is er fout als we de schrobber en trekker
buiten opruimen. Waarom mogen we niet in de kamer aan de kabels
knabbelen, of lekker in de tunnel onze behoefte doen.
De gordijnen een meter langer maken en de planten snoeien.
Niks mis mee toch, dus wij vinden dat ze niet mogen klagen met
ons engeltjes. Wij zijn ons in elk geval van geen kwaad bewust.
Tegenwoordig moegen we elke dag een paar keer de kamer in,
dat is met toch een heerlijke speelplaats. Er staan echt leuke speeltoestellen,
zoals die krabpaal, waarom dat zo heet, weten wij ook niet, maar
leuk is het wel. Dan heb je nog zo'n groot ding, geloof tafel heet dat, daar
kunnen wij ook lekker onderdoor rennen en dan heb je nog de computerkast.
Dat is het leukste. Als het vrouwtje aan de computer moet werken, dan staat
dat ding altijd open en daar ligt echt veel speelgoed in, tenminste dat vinden wij.
Zo heb je daar kabels, enveloppen, printerpapier, usb sticks enz.
Wij vinden het heerlijk om daar mee te slepen, maar helaas ons vrouwtje
kan er de grap niet van in zien. Telkens komt ze achter ons aan en
neemt ons het speeltje weer af en wij weer achter haar aan om
toch te proberen weer iets te pakken.
Als we dit lang genoeg volhouden, dan komt ze meestal met de snoepdoos
of met zo'n lekker gedroogd pens stokje en dan willen
we ons weleens laten verleiden het even iets rustiger aan te doen,
maar echt lang duurt dat niet.
We moeten tenslotte de hele wereld verkennen en die is heel groot.
30 okt. 2013 Alweer een weekje ouder en we leren steeds meer.
Zo weten de meesten van ons al, dat je buiten op het kunstgras moet
zijn om te poepen en te plassen en als de deur dicht
is en we gaan ervoor staan huilen of piepen dan
komt baajse of vrouwtje eraan gelopen om ons de
deur open te maken.
Nou maken we daar soms wat misbruik van, want als ze bij ons zijn
dan worden we weer heerlijk gekriebelt en verwent.
Omdat we nu geen kleine baby's meer zijn en toch soms
al wat onzin uithalen moeten ons vrouwtje en ons baasje
 ook steeds weer nieuwe dingen verzinnen
om ons bezig te houden.
Zo hebben we buiten een heerlijk nieuw speeltje gekregen
hoe noemde baasje het alweer.....O ja "de tunnel".
Dat is zo'n rood ding waar je doorheen kunt lopen.
Sommigen van ons vonden het eerst eng, maar inmiddels lopen we
er van alle kanten doorheen.
Binnen hebben we sinds enkele dagen een heerlijke snoepdoos gekregen.
Daar zit me toch veel lekkers in, dat is echt genieten.
Helaas krijgen wij deze heerlijke doos maar twee keer per
dag, natuurlijk veel te weinig in onze oogjes, maar volgens vrouwtje
zouden we anders onze voerbakjes niet meer leeg eten.
Nou we kunnen jullie vertellen, wij hebben altijd honger.
Ook is van de week de manicure weer geweest.
Om de beurt moesten we bij baasje op schoot en daar werden
onze nageltjes weer geknipt. Toen kwam helemaal tegen onze zin in
de dierenarts langs. Brrrrrrrrrrrrrrr. om de beurt moesten we bij
hem komen, met zo'n eng ding werden we afgeluisterd, helemaal
nagevoeld en toen, ja toen kwam het, zo"n naald en daarmee werden
we geprikt. Nee dat was niet leuk, de volgende keer bellen we
de dierenbescherming als dit weer gebeurd. We laten ons toch niet
prikken, we zijn geen speldenkussen, nee dat kunnen ze vergeten.
23 okt 2013 Hadden wij jullie vorige week niet verteld van die geweldige touwtjes om onze nek?
Nou ze zaten er nog geen dag om en ons zusje oranje had het voor elkaar.
Doorgetrokken, tenminste dat dacht ze, maar ze had geen rekening ermee gehouden
dat het vrouwtje ook slim was. Wat had die gedaan, heel simpel, het touwtje twee
keer om onze nek gedaan. Inmiddels hebben we onze pogingen om dat
stomme ding af te krijgen maar gestaakt.
Nu doen we veel leuker dingen.
We gaan naar buiten!
Ja echt waar, wij gaan naar buiten en een pret die we hebben.
Het baasje heeft voor ons extra kunstgras op de tegels buiten gelegd,
zodat het niet zo koud voor ons is en we niet constant door
de piesjes en poepjes heen lopen.
En dat is een groot succes.
Het is lekker zacht om op te lopen, onze plasjes gaan er doorheen
en als we een poepje doen, rent het baasje erachteraan om op
te ruimen.
Verder is het kunstgras lekker warm aan onze kontjes.
Zelfs onze mams vindt het heerlijk om zo af en toe eens
lekker bij ons te komen liggen en met ons te spelen.
Jongens dat is genieten.
Wat ook genieten is, is het verscheuren van de kranten.
Als het donker is en we geacht worden te slapen, legt het vrouwtje en
het baasje kranten voor ons neer. Hierop zouden wij gedurende de
nacht onze behoefte moeten doen.
Nee, niet dus.
Het is veel leuker om die kranten te versnipperen.
Het is een echte sport 's avonds, wie van ons de eerste krant
te pakken heeft en dan trekken en scheuren maar.
Volgens het baasje maken we er echt een rotzooi van.
Jammer dan, wij hoeven het toch niet op te ruimen.
Zo volgende week horen jullie weer meer van ons.
Tot volgende week allemaal.
16 okt 2013 Ja, hier zijn we weer.
Dat nou niemand beweert het leven van een pup is saai.
Je hoort nogal eens van die opmerkingen van "die hebben een goed leven", "die slapen de hele dag"
'"die worden de hele dag verzorgd", "die hebben nog geen zorgen".
Nou jullie moesten eens weten!
Afgelopen week hebben we het weer behoorlijk druk gehad.
Het begon in het begin van de week, vrouwtje had een geweldig idee!
Voor de eerste keer wilde ze ons gekleurde bandjes om doen, die had ze speciaal bij de Spat besteld
in verschillende kleuren. Het waren gehaakte touwtjes, natuurlijk waren ze veel en veel te groot voor
onze sierlijke nekjes, maar daar had vrouwtje vlug wat op bedacht.
Kregen we die rot dingen dubbel om onze nek. Jee en dat jeukte, we vonden er echt niks aan, maar
hoe we er ook aan trokken, die krengen gingen er niet af.
Inmiddels hebben we ontdekt dat als we er in bijten we ze toch systematisch kunnen slopen.
Hier hebben we dus een sport van gemaakt! Wie krijgt als eerste dat ding kapot?
Verder krijgen wij nu vier keer per dag een heerlijke maaltijd voorgeschoteld.
Jongens dat is smullen. Sommige van ons trekken een sprintje om als eerste een plekje
aan de voerbak uit te zoeken. We hebben nu van de grote ronde kommen, waar je eigenlijk
niet meer in kan staan en toch lukt het sommige onder ons er toch nog doorheen te lopen.
Ja de een is slimmer dan de ander zullen we maar zeggen.
Ook zijn we gisteren weer naar een ander plekje in huis verplaatst.
We hebben nu ons plekje in de keuken gekregen.
Hier hebben we meer ruimte om onze sprintoefeningen te doen en
natuurlijk veel meer plek om rotzooi te maken.
Wel heeft het baasje ons een eigen toilet bakje gemaakt.
Hier moeten wij onze behoefte zolang in doen tot we naar buiten kunnen.
Best wel slim dat baasje van ons.
Alleen wij redden het af en toe niet tot op dat bakje, ja en dan moet er weer gepoetst worden.
Vrouwtje en baasje hoeven zich tenslotte niet te vervelen vinden wij.
9 okt 2013 Drie weken oud en het lijkt of de tijd vliegt.
Konden we vorige week net kijken en horen, nu lopen we al kleine stukjes.
Soms nog met vallen en opstaan, maar we worden steeds sneller.
Van de week hebben we onze eerste vaste voeding gehad.
Het baasje had pens fijn gemalen en er een beetje water bijgedaan, maar hoe
moest hij dit nu aan ons voeren? De puppybakjes waren nog net iets te hoog voor ons, dus
toen krijg hij een super idee, waarom niet vrouwtjes cake schaal nemen. Die is lekker plat en lang, hier kunnen
wel 12 pups aan om te eten. Zo gezegd zo gedaan!
Jullie snappen dat het vrouwtje hier niet blij van werd, maar het kwaad was al geschiet.
Wij vonden het overigens niet erg, want nu konden wij overal goed aan.
De dag erna hebben we toen ook de eerste brinta gegeten.
Die was ook heerlijk, maar wat kun je daar lekker mee knoeien.
Jullie geloven het niet, maar we zaten onder de brinta. Een paar van ons gingen
er zelfs in staan. Snappen jullie dat nu, het is toch om te eten.
Soms pakt het vrouwtje ons nog op en dan moeten we op, of liever in de weegschaal.
Net of wij dat nodig hebben. Ze denkt toch niet dat we nu al moeten lijnen.
Sommige van ons zijn dan lekker rustig, anderen weer willen er zo vlug mogelijk van af zijn.
Ze snappen niet, dat als ze rustig liggen blijven ze veel vlugger klaar zijn.
O dat zouden we bijna vergeten, van de week kregen we allemaal een of andere pasta,
die werd ons zomaar in de mond gespoten. Bah, dat was echt niet lekker.
We hoorden het vrouwtje nog zeggen "zo dat was het ontwormen voor deze week".
Ze denkt toch niet dat we dit nog een keer met ons laten doen, dat kan ze
heel vlug vergeten. De volgende keer houden wij onze mondjes stijf op elkaar en dan eens
zien wie er pasta slikt!!!!!!!
2 okt 2013 Ja, alweer 2 weken oud en er is veel gebeurd in deze twee weken.
Normaal gaan tussen de 10de en 14de dag de oogjes open. Nou wij hadden dus
afgesproken om ze alle 12 tegelijk open te doen en allemaal de 10de dag. Nu kijken wij dus de wereld in.
Ook doen wij al verwoede pogingen om te lopen, de ene keer lukt dit iets beter dan de andere keer,
maar met vallen en opstaan leert men het meeste.
Wij zijn ook buiten de werpkist geweest en hebben lekker met mams op een kleedje naast de kist gelegen.
Natuurlijk waren er weer een paar nieuwsgierig en die probeerden er meteen een uitstapje van te maken.
Dat vond het vrouwtje echter niet goed en die moesten de werpkist weer in. Zeg nu zelf, dat was toch stom.
Ja en dan was er nog de manicure! Jee, we moesten allemaal om de beurt bij het baasje op schoot
en die kwam met zo'n gevaarlijk voorwerp, geloof dat ik hoorde dat het een nageltang was. Nou dat
woord al, nageltang, ba, ik huiver nog. De meesten vonden het dan ook geen super idee, maar het moest.
Sommigen spartelden behoorlijk, maar kwamen niet weg.
Als beloning mochten we daarna, met z'n allen op de bank liggen.
Dat vonden we wel leuk en dat is zeker een idee om later ook regelmatig te doen.
Zo dat was dus weer een bewogen weekje voor ons.
Tot volgende week.
24 sept. 2013 Inmiddels zijn wij 1 weekje oud en worden elke dag steviger en flinker.
Ons kleine broertje heeft zijn gewicht al meer dan verdubbeld en doet enorm zijn best om ons "dikken" in te halen
en als hij zo doorgaat, gaat hem dat zeker lukken.
Hij weet het steeds te regelen om de volste tepel van mams te pakken en geloof maar niet dat hij zich dan laat
wegduwen, nee hoor, geen kans.
Voor de rest hebben wij eigenlijk een luizenleventje, drinken, slapen, poepen en plassen.
Onze mams heeft het maar zwaar met 12 van die hongerige wolfjes, die allemaal hun buikjes willen vullen.
Gelukkig lukt het mams elke keer weer ons allemaal genoeg te drinken te geven, zonder dat ons vrouwtje of baasje
haar moeten helpen. Dat is pas knap van onze mams.
Ze krijgt dan ook van het vrouwtje en het baasje heel veel  lekkers, dat ze dankbaar opeet.
16 sept. 2013 Ja we zijn er.
Nadat mams besloten had er de volle 63 dagen over te doen, was het in de ochtend van 16 september dan eindelijk zover.
Om 06.15 uur werd het eerste ventje geboren. Een goed half uurtje later kwam het eerste meisje en dit ging eigenlijk
 zo door, tot we er om 14.15 uur alle 12 waren.
6 reutjes en 6 teefjes.
Het vrouwtje en het baasje waren super trots op onze mams en vergeten waren de afgelopen nachten waar onze
mams ze telkens een keer of 2 wakker had gemaakt om te plassen.
Vergeten was het werk dat ons baasje gehad heeft met het maken van onze nieuwe werpkist.
Echt hij heeft er veel moeite voor gedaan en hij is dan ook super mooi geworden en een plaats dat we hebben.
Mams ligt er samen met ons in als een echte queen.