Puppy foto's van het C2-nest

 
5 oktober 2017
Vandaag zijn we precies 4 weken.
En wat hebben we weer allemaal beleefd en geleerd.
Gingen we vorige week nog bij de baasjes op schoot om onze geliefde geitenmelk te drinken,
zo hebben we nu al geleerd om zelfstandig te eten.
Aanvankelijk was het even wennen, we wisten namelijk niet precies hoe we dit
nu moesten aanpakken. Gelukkig was daar onze kleine broer (groen) en die heeft
ons een les zelfstandig eten bijgebracht. Wat is die slim. Vanaf de eerste seconde
wist hij precies wat hij moest doen om al dat lekkers binnen te krijgen.
Hij is aan een grote inhaalrace begonnen en de baasjes noemen hem dan ook
Max Verstappen, wie dit ook moge zijn, wij weten het nog niet.
Behalve deze nieuwe manier van eten, waar we overigens de eerste paar keer
een lekkere knoeiboel van maakten, hebben we ook een nieuwe plek.
Veel groter dan ons vorige plekje en we hebben ook een eigen toilet.
Liggen daar van die kranten en dat is dan ons openbaar toilet. We doen onze stinkende
best met z'n allen om telkens die kranten kletsnat te krijgen. Baasje en vrouwtje hoor je
dan telkens zuchten en maar weer alles verschonen. Ja zij wilden puppies dan moeten
ze er ook maar voor zorgen.
Verder is de pedicure weer langs geweest. Kregen we mooie nieuwe gekleurde bandjes en
kwamen de baasjes op het idee om ons te ontwormen. Getsie, kregen we toch van die vieze pasta
in de mond gespoten. We hebben onze stinkende best gedaan om het er weer uit te werken, maar
ze hielden onze mondjes dicht. Echt waar en zo werden wij gedwongen te slikken.
Voor deze ene keer hebben we het maar getolereerd, maar ze moeten niet denken dat hun dat nog
een keer lukt. We hoorden namelijk dat het vandaag weer zover zou zijn. We wensen ze veel
succes en laten jullie weten hoe we het gedaan hebben.
Wat we ook hoorden is dat we vandaag of morgen zouden verhuizen naar wat zij de keuken noemen.
We zouden daar een mooie plek krijgen met veel speelgoed. Ook zouden we dan eens naar buiten
mogen, wat dat ook moge zijn.
We eten trouwens inmiddels al brinta, vlees met pens en brokjes. Wel eisen we dat ze overal
lauw warme geitenmelk bij gebruiken. Doen ze dat niet, dan mogen ze het zelf eten en
jullie begrijpen natuurlijk ook wel dat ze dit snel in de gaten hadden en de baasjes weer
braaf naar de geitenboer gingen voor die lekkere verse melk. Zijn toch slim die baasjes van ons......
Die pens is trouwens ook wel heel lekker. Vrouwtje zegt altijd dat we stinken als we die pens
hebben gegeten maar dat is echt niet zo en we vinden het zo vreselijk lekker.
Als we onze buikjes weer vol hebben, dan proberen we nog wat melk van mams mee te pikken
en dan is het ook weer rust in het puppyhoekje. Dan gaan we met z'n allen weer  heerlijk
slapen en dromen. Wat dat slapen betreft, als je ziet hoe sommigen van ons slapen,
niet normaal. In alle standjes en houdingen wordt er geslapen. Een van onze broertjes
lag zelfs ondersteboven, was geen gezicht en het vrouwtjes moest natuurlijk weer
meteen naar die handy rennen en een foto maken.
Zo nu gaan we weer verder rusten en dromen van de volgende avonturen die we
zeker komende weer weer gaan beleven.
Moesten trouwens van de baasjes nog vertellen, dat ze de afgelopen weken het heel druk
hebben gehad. Onze nicht Paige was vreselijk ziek. Zo ziek dat ze uiteindelijk is overleden.
De baasjes hebben hier heel veel verdriet van en je ziet ze geregeld een traantje weg pinken.
Onze nicht Paige was een schat van een setter. Zo lief voor iedereen. We missen haar nu al.
21 september 2017
Vandaag zijn we precies 2 weken.
Wat hebben wij het druk gehad de afgelopen week. Het is niet alleen dat we elke keer als een gek naar
mams moeten kruipen als ze de kist in komt, nee, we moeten ook nog telkens allemaal op schoot bij de
baasjes voor onze flesjes.
Jullie moeten weten dat ons kleine broertje wat achter bleef bij ons omdat wij hem telkens aan de kant
swierden als wij honger hadden. De baasjes gaven hem dan telkens een flesje met melk. Deze melk werd
gemaakt van melkpoeder van de Royal Canin en afgekookt water. Ons kleine broertje vond dit echt niet lekker en
bleef dan ook weigeren dit te drinken. De baasjes waren ten einde raad, totdat het vrouwtje op het idee kwam naar de
geitenboer te gaan en daar verse geitenmelk te halen. En wonder boven wonder onze kleine broer vond dit zo lekker dat
hij aan een ware inhaalrace begonnen is. Je zou bijna denken dat hij Max Verstappen is bij slecht weer.
Omdat het baasje iedere keer wat meer geitenmelk in het flesje deed en omdat wij niet allemaal tegelijk meer bij mams kunnen
drinken, gaf het baasje de overgebleven geitenmelk aan degenen onder ons die niet zo lang konden drinken bij mams.
En wat is dat lekker. We lusten het allemaal en vinden het geweldig als we om de beurt op schoot mogen om aan het flesje te drinken.
Onze mams vindt dit ook niet zo erg, heeft zij wat meer rust. Het is tenslotte niet niks 10 kinderen groot brengen in een record tijd van
8 weken.
We zijn al diverse keren buiten de kist geweest als de baasjes ons plekje moesten verschonen. Meestal komt mams dan gezellig bij ons
liggen. Ook Waylon is al bij ons op visite geweest. Die zou het liefst de hele dag tussen ons in liggen, maar dat vindt mams nog niet
zo'n goed idee. Dus tot nog toe mag hij met de voorpootjes ons nestje binnen  maar verder mag hij nog niet komen.
Gisteren moesten we trouwens met z'n allen naar de pedicure. Onze nageltjes waren iets te lang en veel te scherp aan het worden.
Normaal moet het vrouwtje tig keer zeggen tegen het baasje knip die nageltjes, maar nu voelde hij zelf hoe scherp ze waren omdat
hij ons geregeld op schoot heeft met bijvoeren.
Onze gewichten zijn al dik boven de kilo, alleen ons kleine broertje zit er nog onder maar ook dat komt gegarendeerd goed als je ziet
hoe hij tekeer gaat aan dat flesje.
Het vrouwtje heeft weer foto's van ons gemaakt en op sommige foto's zie je dat er ook bij ons hondjes aan groepsvorming wordt gedaan.
Iets dat je in de echte wereld ook vaak genoeg ziet. Wat we wel met z'n allen doen is onze kleine broer beschermen want dit is een
echte vechter.
7 september 2017
Lynn was al sinds dinsdag 5 september behoorlijk onrustig.
We hielden ons hart vast want het was nog 1 week te vroeg.
Op donderdag kwamen toen de eerste persweëen en tegen de klok van 14.35 uur was de eerste pup geboren.
We waren bang dat de pups relatief klein zouden uitvallen maar wat kwam me daar een brokje uit.
425 gram zwaar een meer dan normaal gewicht.
Na 9 uur hard werken voor Lynn kwam de laatste pup om 23.40 uur eraan.
Zes reuen en 4 teefjes waren geboren.
Behalve bij 1 reu en 1 teef, die voor de tijd van de dracht een redelijk normaal gewicht hadden,
hadden de anderen allemaal super gewichten.
6 x 425 gram, 2 x 380 gram en 2 x 225 gram.
Nadat we Lynn gewassen en verzorgd hadden ging ze heerlijk bij haar pups liggen.
Uitgeput maar voldaan.
Ook de baasjes konden nu om beurten een oogje dicht knijpen.
De eerste dagen was het opletten dat de twee kleintjes, overigens echte vechters, ook voldoende eten kregen.
Het teefje lukte dit iets beter dan het reutje en deze laatste helpen wij dan ook nu met extra voeding in de vorm van
een flesje. Als je hem oppakt om te voeren weet hij al precies wat er gaat gebeuren en maakt zijn mondje al open.
Heeft hij geen honger als je met het flesje komt, dan moet je er niet op rekenen dat je zijn mondje open krijgt.
Nee hoor, dat blijft heel stoer dicht en wat is hij dan sterk. Geen haar op zijn hoofd dat er dan aandenkt mee te werken.
Alle pups doen het verder heel goed. Ze groeien als kool. Verder slapen ze de meeste tijd van de dag, alleen als ze
honger hebben dan herken je ze niet meer. Alle 10 willen ze tegelijk drinken en er ontstaat een heus gevecht dat met heel
wat geluid gepaard gaat.
 28 augustus 2017
Lynn doet het voortreffelijk, ondanks dat ze al een behoorlijke omvang heeft en al meer dan 12 kilo aan gewicht heeft
toegenomen, draait ze nog elke dag haar rondjes.
Eenmaal in de velden is er niet meer aan haar te merken dat ze zwanger is. Soms houden we ons hart vast als ze met
z'n allen bezig zijn in het veld, maar Lynn schijnt dit niet te storen, ze dolt gewoon mee.
 Op 10 augustus kregen we de bevestiging dat Lynn zwanger is van Rory
Op 11 juli 2017 is Marlland Woman In Red (Lynn) gedekt door Lanstara Spring Moon (Rory)